بر در مکیده ام پرسه زنان خواهی دید پیر دلباخته با بخت جوان خواهی دید
نو بهار آید و گلزار شکوفا گردد بی کمان کو تهی عمر خزان خواهی دید
مرغ افسرده که در کنج قفس محبوس است بر فراز فلک از شوق پران خواهی دید
سوزش باد دی از صحنه برون خواهد رفت بارش ابر بهاری به عیان خواهی دید
قوس را باد بهاری به عقب خواهد راند پس از آن قوس قزح را خواهی دید
دلبر پردگی از پرده برون خواهد شد پرتو نور رخش در دو جهان خواهی دید
بر گرفته از اشعار امام خمینی
بر در مکیده ام پرسه زنان خواهی دید پیر دلباخته با بخت جوان خواهی دید
نو بهار آید و گلزار شکوفا گردد بی کمان کو تهی عمر خزان خواهی دید
مرغ افسرده که در کنج قفس محبوس است بر فراز فلک از شوق پران خواهی دید
سوزش باد دی از صحنه برون خواهد رفت بارش ابر بهاری به عیان خواهی دید
قوس را باد بهاری به عقب خواهد راند پس از آن قوس قزح را خواهی دید
دلبر پردگی از پرده برون خواهد شد پرتو نور رخش در دو جهان خواهی دید
بر گرفته از اشعار امام خمینی
بر در مکیده ام پرسه زنان خواهی دید پیر دلباخته با بخت جوان خواهی دید
نو بهار آید و گلزار شکوفا گردد بی کمان کو تهی عمر خزان خواهی دید
مرغ افسرده که در کنج قفس محبوس است بر فراز فلک از شوق پران خواهی دید
سوزش باد دی از صحنه برون خواهد رفت بارش ابر بهاری به عیان خواهی دید
قوس را باد بهاری به عقب خواهد راند پس از آن قوس قزح را خواهی دید
دلبر پردگی از پرده برون خواهد شد پرتو نور رخش در دو جهان خواهی دید
بر گرفته از اشعار امام خمینی
بر در مکیده ام پرسه زنان خواهی دید پیر دلباخته با بخت جوان خواهی دید
نو بهار آید و گلزار شکوفا گردد بی کمان کو تهی عمر خزان خواهی دید
مرغ افسرده که در کنج قفس محبوس است بر فراز فلک از شوق پران خواهی دید
سوزش باد دی از صحنه برون خواهد رفت بارش ابر بهاری به عیان خواهی دید
قوس را باد بهاری به عقب خواهد راند پس از آن قوس قزح را خواهی دید
دلبر پردگی از پرده برون خواهد شد پرتو نور رخش در دو جهان خواهی دید
بر گرفته از اشعار امام خمینی
بر در مکیده ام پرسه زنان خواهی دید پیر دلباخته با بخت جوان خواهی دید
نو بهار آید و گلزار شکوفا گردد بی کمان کو تهی عمر خزان خواهی دید
مرغ افسرده که در کنج قفس محبوس است بر فراز فلک از شوق پران خواهی دید
سوزش باد دی از صحنه برون خواهد رفت بارش ابر بهاری به عیان خواهی دید
قوس را باد بهاری به عقب خواهد راند پس از آن قوس قزح را خواهی دید
دلبر پردگی از پرده برون خواهد شد پرتو نور رخش در دو جهان خواهی دید
بر گرفته از اشعار امام خمینی
1)قناعت مالی است که پایان نمی برد
2)چون سختی ها به نهایت رسد گشایش پدید می آید
3)هر مقدار قناعت کنی کافی است
4)دو گرسنه هرگز سیر نشوند یکی جوینده ی علم ودیگری جوینده ی مال
5)غیبت کردن تلاش ناتوان است
1)امام ماه درخشنده و چراغ پرتو افکن و روشنایی تابنده وستاره ی راهنما در ناپیدایی شبهای ظلمانی وراهنمای نجات بخش از تباهی است
2)امام شعله ی فروزان بر تپه وگرما بخش وجود سرمازده وراهنمای در مهلکه هاست وهر آن کس که از او جدا گردد نابود شود
3)امام ابری باران زاست
4)امام آسمانی سایه گستر است
5)امام بارانی پیوسته است
6)امام چشمه ای جوشان است
7)امام رفیقی امین است
8)امام برادری دلسوز است
9)امام نسبت به دوسانش همانند مادری دلسوز نسبت به فرزندان خویش است
10)امام برکه و گلستان است