هیچگاه مجبور نیستید به خاطر حذف آدمهای سمی از زندگیتان احساس گناه کنید
فرقی نمیکند از بستگانتان باشد یا عشقتان یا رئیستان یا دوست دوران کودکی یا یه آشنای تازه
مجبور نیستید برای کسانی که باعث رنج یا احساس حقارت در شما میشوند جایی باز کنید
خوب است اگر افرادمراقب رفتار و روحیات خود باشتد و همیشه برای بهبود آن بکوشند
اما اگر شخصی به احساسات شما بی توجه است و مرز های شما را نادیده میگیرد
و همیشه به رفتار های مضر خود نسبت به شما اصرار میورزد....همان بهتر که از زندگیتان برود.
